Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu
Krzysztof Mętel – rocznik 1993. Ukończył Wydział Rysunku i Malarstwa. Dyplom: Zmierzch Drugiego świata. Półperyferie i utrwalony stan przejściowy zrealizowany w Pracowni dr hab. Dominika Lejmana prof. nadzw. UAP. Nagroda Główna w konkursie na projekt i realizację wystawy indywidualnej „Aneks w GSW”, Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu, 2018; Nagroda Główna w Pienkow Art Residency, Pieńków, 2018; Nagroda Specjalna Rezydencja w CSW Łaźnia. Udział w Konkursie Malarskim im. Wojciecha Fangora, Gdańsk, 2018; Nominacja do Nagrody Artystycznej Nowy obraz/ nowe spojrzenie, Poznań, 2018; Nominacja do Konkursu im. Marii Dokowicz, Poznań, 2018.
Tytuł dyplomu: Zmierzch Drugiego świata. Półperyferie i utrwalony stan przejściowy
Składający się z kilku części zestaw obrazów, stanowi wizualny esej o tożsamości, nostalgii i nieosiągniętych aspiracjach. Punktem wyjścia pracy dyplomowej stały się motywy graficzne (tła dla urzędowych pieczęci) w polskim paszporcie biometrycznym. Pozorna historia podróżowania – tak narrację opisuje Wytwórnia Papierów Wartościowych – stała się pretekstem dla przywołania utopijnych marzeń o wolności i lepszym świecie. Podróżnicy w balonie i mężczyzna w stroju z lat 20. zdają się czegoś szukać i wskazują odległe miejsca poza krawędzią obrazu. Cierpią na „jedyną może na świecie, charakterystyczną chorobę <<polską melancholię, a raczej polski Weltschmerz>>, spowodowany specjalnymi warunkami historycznymi”. Dalszą cześć opowieści napisała historia: po odzyskaniu niepodległości nie brakowało ambitnych celów i zapału do budowy nowoczesnego kraju. Zatem na płótnach pojawia się motyw szklanego domu – w stylu art deco – wzniesionego w Poznaniu na Powszechną Wystawę Krajową w roku 1929. Legendarne marzenie stało się faktem: „Chcemy być nowocześni; uprawiać postępową naukę, produkcję i sztukę”.
Prezentowane obrazy powstały na bazie materiałów archiwalnych, często wyretuszowanych lub podkolorowanych, ale też aktualnie używanych, oficjalnych dokumentów państwowych. Natomiast płaszczyzna obrazu, na skutek przyjętego modelu pracy, stała się miejscem ikonograficznej gry pamięci z aktualnymi kontekstami ekonomii i polityki.
